ALLAH (C.C) KİME HAYRI MURÂD ETTİYSE, ONU DİNDE FAKÎH (ÂLİM) KILAR.

 

Ramazan ayı, sahuruyla, iftarıyla, teravihiyle bereketli bir aydır ve müjdeler yüklüdür.

Sevgili Peygamberimiz, "Ramazan olduğu zaman rahmet kapıları açılır, cehennem kapıları kapanır ve şeytanlar zincire vurulurlar” buyurmak suretiyle bu müjdelerle bize ümit ve moral vermektedir.

Evet… Ramazan ayı girince rahmet kapılarının sonuna kadar açılacağı müjdesi veriliyor.

Açılmış olan rahmet kapılarından kanatlanarak geçmeyi elbette ki hepimiz isteriz ve bu müjdeye erişebilmek için olabildiğince duyarlı davranırız.

Ramazan ayı girince cehennem kapılarının kapanacağı haberi veriliyor, şeytanların zincire vurulacağı, insanlara vereceği zararların da ilahî bir lütufla engelleneceği bildiriliyor. Elbette ki şeytanlara zincir vurulunca, müminlere zarar ulaştırmaya gücü kalmaz. Şeytan, ramazan ayında inanç, ibadet ve ahlak bütünlüğünü sağlayan Müslüman’ı günah yollarında yürütemez. Çünkü bu ayda Müslüman, cennetin, yolundadır; kendisini cennete götürecek ibadetlerin, hayırların ve tövbelerin yürüyüşündedir.

Ramazan'da sahur vardır, iftar vardır, teravih vardır; sahurda bereket, iftarda hayır ve meleklerin duası, teravihte ise geçmiş günahların bağışlanacağı müjdesi vardır.

Evet… Sahurda bereket vardır.

Nebevî bir müjdede sahurda bereket olduğu güzel haberi bize veriliyor ve bu sebeple mümkün mertebe sahura kalkmamızın uygun olacağı öğütleniyor.

Bilindiği gibi seher ve sahur aynı kökten geliyor. Öteden beri seherlerde “Allah” demenin, kelimat-ı tesbihat ile Yüce Mevla’ya yalvarmanın bizi kemale eriştireceğini dinî geleneğimizden biliriz. İşte biz, bir yandan sahurda oruç için yemek yiyip niyetlenirken, bir yandan da Cenab-ı Hakk’a yalvarıp yakararak gecenin o enginliğini ve dinginliğini ruh âlemimize yansıtarak müjdelenen rahmet çiçeklerini dermeye çalışırız.

İftarda hayır, bol ecir ve meleklerin istiğfarı vardır.

Bu sebeple ashab-ı kiramın nakline göre Peygamber Efendimiz, iftarda da, akşam namazında da acele ederdi, bunları tehir etmezdi/geciktirmezdi.

Bir gün Peygamber Efendimiz, Sa'd b. Ubâde Hazretlerinin yanına geldiğinde Hz. Sa'd bir parça ekmek ve zeytin çıkardı. Rasul-i Ekrem (s.a.s.) bunları yedi. Sonra, “Sofranızda oruçlular iftar etsin, yemeklerinizi iyi kimseler yesin, melekler de size dua etsin” buyurdu. Yine Sevgili Peygamberimiz, “Bir kişi oruçlu birine ikram ile iftar ettirirse oruçlunun sevabı gibi sevap kazanacağını, oruçlunun sevabından da hiçbir şeyin eksilmeyeceği”ni müjdeledi.

Evet… İftar müjdeleri bizi ne kadar ümitlendiriyor!

Çektiğimiz zahmetin karşılığını hemen rahmet olarak görebileceğimiz, hissedebileceğimiz, yaşayabileceğimiz bir mutlu an oluyor iftar sofrası. Aile fertleriyle, hayırlı insanlarla birlikte oluyoruz iftar sofrasında. Hayırlı insanlar soframıza iştirak etmişlerse kendi sevapları hiç eksilmeksizin sevaplarının bir benzeri bize yazılıyor… Ama soframızın görünmeyen konukları da var… Onlar melekler… Soframıza yemek için gelmiyorlar… Onlar, gün boyu Allah için aç kalıp “hû!” diyenlere istiğfar ediyorlar, günahlarının bağışlanması için Allah’a dua ediyorlar…

Haydi çok hoş bir iftar müjdesini daha okuyucu ile paylaşalım:

Dinî geleneğimizde yer alan gönül aydınlatıcı bir habere göre iftar vakti oruçlunun ağzındaki açlık kokusu, Allah katında misk kokusundan daha değerli sayılmaktadır. Çünkü o, Allah için aç kalmanın kokusudur.

Ramazan müjdeleri devam ediyor…

Ramazan ayında yatsı namazına ilave olarak, vitirden önce kılınan teravih namazının da insanların günahlarının affına vesile olacağı nebevî müjde ile bildirilmiştir. Müjdeler Peygamberi Fahr-i Kâinât Efendimiz, bu konuda şöyle buyurmaktadır:

"Bir kimse ramazan-ı şerifin gecelerinde ibadetin sevabına inanarak ve mükâfatını sadece Allah’tan umarak O’nun rızası için teravih namazını kılarsa, geçmiş günahları bağışlanır… Faziletine inanarak ve mükâfatını umarak Allah rızası için ramazan gecelerini ibadetle geçiren kimsenin geçmiş küçük günahları bağışlanır."

İşte bu da bir büyük ramazan müjdesi… Teravih müjdesi… Bu sebeple olsa gerek ki Müslümanlar teravih için camileri dolduruyorlar.

Ramazan müjdelerinin en ferahlatıcı olanlarından biri de “ramazanda oruç tutmanın sevabının tüm ölçülerin ötesinde ve üstünde olacağı”dır. En başta bu müjde olmak üzere diğer ramazan müjdelerini de ihtiva eden bir hadisinde Rasul-i Ekrem Efendimiz şöyle buyurur:

Aziz ve Celil olan Allah: "Ademoğlunun işlediği her hayır ve ibadette kendisi için (bir menfaat düşüncesi var)dır. Fakat oruç böyle değildir. Çünkü oruç, halis Benim (rızam) için yapılan bir ibadettir. Onun mükâfatını da Ben veririm." buyurdu. Oruç bir kalkandır. Herhangi biriniz (bilhassa) oruçlu bulunduğu gün, artık kötü söz söylemesin ve bağırıp çağırmasın. Eğer biri kendisine söver veyahut onunla dövüşmek isterse hemen "Ben oruçluyum" desin! “Muhammed'in canı elinde olan Allah'a yemin ederim ki, oruçlunun (ağzındaki açlık) kokusu kıyamet gününde Allah katında misk kokusundan daha temizdir. Oruçlunun, kendileriyle ferahlanacağı (iki mühim) sevinci vardır: İftar ettiği vakit iftarıyla sevinir; Rabb'ına kavuştuğu zaman da oruc (unun mükâfatı) ile ferahlanıp sevinir.”

Evet… Oruçta riya olmaz! Oruca Allah için samimiyetle niyet eden, sevaplı, bol ecirli, dualı, ferahlı ve bereketli bir iftara erişir. Riyanın karışamadığı oruç, Allah için tutulmaktadır ve sevabı da O’na aittir. Oruçlu, iftar sevinciyle ferahlanacağı gibi, Rabbi’ne kavuşacağı an da orucunun mükâfatı kendisine hissettirilir. Bu, ne büyük müjde! Öyle değil mi?

Bu yazıyı Peygamber Efendimiz’in, samimiyetle ramazan orucunu tutanlara verdiği büyük müjde ile tamamlamak uygun olur. Bu müjde, “oruçluların cennete özel bir kapıdan sevk olunacakları” haberidir. İşte o müjde:

Cennette Reyyan denilen bir kapı vardır. Bu kapıdan kıyamet gününde (cennete) yalnız oruçlular girer. O kapıdan onlardan başkası giremez. (Kıyamet gününde) “Oruçlular nerede?” diye nida edildiğinde, oruçlular kalkıp oradan girerler. Oruçluların sonuncusu içeriye girdiği zaman kapı kapatılır ve oradan içeriye (oruçlulardan) başka hiç kimse giremez!

Hz. Âişe’nin bildirdiğine göre bütün bu müjdelerin kaynağı olan Sevgili Peygamberimiz, bu müjdeler ayını diğer zamanlara göre daha bir duyarlılıkla değerlendirirdi. Özellikle ramazanın son on günü girince, geceleri (diğer gecelere göre daha bir duyarlılıkla) ihya eder, ehil ve ailesini (aile bireylerini ibadet için) uyandırır, ibadete daha fazla önem verir, diğer vakitlere göre daha çok bir ibadet gayretine ve çalışmasına girerdi.

Yüce Allah tarafından Kur’an’da, içinde “Kadir” olmayan bin aydan hayırlı olduğu müjdelenen mübarek "Kadir Gecesi"de ramazan ayındadır.

Evet… Müjdeler ayı olan mübarek ramazanın içindeki “müjdeler gecesi olan Kadir Gecesi” de gerçekten hayrı, sevabı, huzuru ve güzelliği açısından derinliği olan bir gecedir.

Şayet Peygamber Efendimiz’in izi sıra yürür ve ramazan ayını gereği gibi değerlendirebilirsek, biz de bu müjdelere erişebiliriz.

Haydi… Ramazan bilinciyle müjdelere doğru yürüyelim!

Not: Bu yazı, Diyanet Aylık Dergi Ağustos 2009 sayısında yayınlanmıştır.

 

Prof. Dr. Hüseyin Algül
Uludağ Üniv. İlahiyat Fak.